Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ο πόνος της μέσης

Πάνε τώρα είκοσι μέρες που έχω να κατέβω στο εργαστήριο και κοντεύω να "λαλήσω". Η μέση μου δεν μπορεί να με κρατήσει ούτε για ένα λεπτό. Άσε τους πόνους που αισθάνομαι γιατί έχει πειραχτεί το νεύρο στο αριστερό μου πόδι. Ούτε χάπια με πιάνουν, μα ούτε και βελόνες. Αύριο πάω για βελονισμό.
Έχουν μείνει κάποιες δουλειές στη μέση, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Ούτε καν να βάλω τα κλειδιά και τον χορδοδέτη σε ένα μαντολίνο που έχω τελειώσει. Τελικά, το πρόβλημα με τη μέση μου επιδεινώθηκε εδώ και ένα χρόνο που ασχολούμαι με την οργανοποιία. Ο λόγος είναι οι πολλές ώρες ορθοστασίας. Εντάξει, είναι και ώρες που κάνεις πράγματα καθιστός, αλλά τον περισσότερο χρόνο τον περνάς στα όρθια. Πως να λύσω αυτό το πρόβλημα? Ιδού η απορία.
Πάντως αυτό ήταν η αιτία και έκατσα να γράψω αυτές εδώ τις σελίδες. Δεν μπορώ να δουλέψω στα όργανα, ας γράψω λοιπόν γι' αυτά. Μήπως είναι διαστροφή?
Μέσα σ' αυτό τον άσχημο κλίμα που ζούμε τον τελευταίο καιρό, προδοσίες, αθλιότητες, μνημόνια, εξαθλίωση της διαβίωσής μας μέρα με τη μέρα, αναγκαστικά σκέφτομαι αυτές τις μέρες πόσο αλήθεια είναι αυτό που λέμε καμιά φορά, έτσι σχεδόν από συνήθεια, "πρώτα η υγεία". Όλα τα άλλα μπορούν να έρθουν μετά.