Εργαλεία

"Τα εργαλεία κάνουν τον μάστορα" λέγανε πάντα οι μαστόροι. Μεγάλη αλήθεια, όπως επίσης μεγάλη αλήθεια είναι ότι, όποιο εργαλείο και να έχεις, αν δεν ξέρεις να το χρησιμοποιείς, τότε σου είναι άχρηστο.
Στην αρχή που δεν είχα ιδέα από κατεργασία ξύλου, άρχισα να αγοράζω διάφορα εργαλεία. Μόλις πήγαινα να χρησιμοποιήσω κάποιο, δεν κατάφερνα τίποτε. Νόμιζα ότι, σχεδόν από μόνο του μπορεί να κάνει τη δουλειά. Αμ δε! Θέλει αρκετή εξοικείωση μέχρι να πετύχεις το επιθυμητό. Πολλά από αυτά τα αγόρασα και τα άφησα στην άκρη. Άλλα τα παράτησα και κάποια στιγμή ήρθε η ώρα που κατάλαβα πως πραγματικά μπορούσα να εκμεταλλευτώ τις δυνατότητες τους. Το συμπέρασμα που βγήκε τελικά από όλη την ιστορία με τα εργαλεία ήταν ότι:

  • Ποτέ μη βιάζεσαι. Όλα είναι θέμα εμπειρίας
  • Κανένα εργαλείο δεν είναι για πέταμα
  • Αν δεν προσαρμόσεις τα εργαλεία σου με τον τρόπο που σε βολεύει, δεν μπορείς να κάνεις σχεδόν τίποτε και τέλος
  • Έρχεται πάντα η στιγμή που κατασκευάζεις τα δικά σου εργαλεία για να πετύχεις κάτι.

Μερικές ιδιοκατασκευές
  • Τριβείο
  • Εξαρτήματα για dremel
  • Παχύμετρο
  • Σύστημα για διάφορες κολλήσεις

Τριβείο
Αφού αγόρασα όλων των ειδών τα τριβεία, αποφάσισα τελευταία να κατασκευάσω αυτό που από καιρό είχα στο νου. Μου κόστισε γύρω στα 250 , αλλά άξιζε πραγματικά τον κόπο αφού το μικρότερο της αγοράς (πλάτους 20 cm), εδώ στην Ελλάδα κοστίζει γύρω στα 1200 με 1300 .
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να το κατασκευάσει κανείς. Παρ' όλο που βρήκα στο διαδίκτυο κάποια σχέδια γι' αυτήν την κατασκευή, τελικά έδωσα τις δικές μου διαστάσεις και έκανα κάποιες παραλλαγές που με βόλευαν. Πρώτα όμως έκανα ένα μοντέλο, το οποίο μπορούσε να τρίψει ξύλο μέχρι πλάτος 10 cm, πλήρως λειτουργικό, για να δω κάποιες λεπτομέρειες κατασκευής. Μου έφαγε ένα ολόκληρο βράδυ για να το φτιάξω (μέχρι 3 το πρωί) και του έδινα κίνηση με ένα τρυπάνι. Όταν όμως το τέλειωσα και είδα πως δουλεύει, έβαλα πλώρη για το κανονικό τριβείο, που μου πήρε ακριβώς μια εβδομάδα να το φτιάξω (δουλεύοντας βέβαια μόνο τα βράδια αφού τα πρωινά έχω τη δουλειά μου).
Ο σκελετός
Ο σκελετός του τριβείου δεν είναι τίποτε το ιδιαίτερο. Καθορίστηκε από το μήκος του τυμπάνου που ήθελα (περίπου 45 cm) και από το ύψος που με βόλευε, ώστε να δουλεύω άνετα. Απλά πρέπει να χρησιμοποιηθούν ξύλα διαστάσεων τουλάχιστον 4Χ10 cm για να είναι κάπως στιβαρό (εγώ χρησιμοποίησα ότι ρετάλια είχα, εξ άλλου τα δύο πάνω φαίνεται ότι είναι άκριες από κάποια πέργκολα που είχα φτιάξει πριν πολλά χρόνια). Του έβαλα και 4 ροδάκια να το μετακινώ όπου θέλω.
Το μοτέρ
Το μοτέρ είναι μονοφασικό 1Hp 1400 rpm μεταχειρισμένο, που αγόρασα από κάποιο κατάστημα που κάνει περιελίξεις αντί του ποσού των 60 . Στο ίδιο κατάστημα μου έφτιαξαν τις 2 τροχαλίες για να κατεβάσω τις στροφές γύρω στις 1000 (πιθανόν και οι 1400 να είναι εντάξει) και τον άξονα του τυμπάνου, μια και ήθελα σφηνιάστρες (εγκοπές και σφήνες), για να στηρίξω το τύμπανο. Αν δεν μπουν σφήνες θα πρέπει το τύμπανο να κολληθεί με τον άξονα. Επίσης από εκεί αγόρασα και τα 2 κουζινέτα που περιστρέφεται ο άξονας. Μοτέρ, τροχαλίες, κουζινέτα και άξονας ήταν σχεδόν όλο  το κόστος του τριβείου (220 €). Εσείς μπορεί και να τα βρείτε πιο φθηνά, γιατί εδώ στο Ηράκλειο γενικά μας βαράνε.
Μια σημείωση. Ο άξονας που χρησιμοποίησα είναι διαμέτρου 20 mm και αυτοί τον λένε καλιμπρέ (άλλος ένας όρος από τους τόσους, που έμαθα τελευταία με τις κατασκευές).
Στην αρχή στήριξα το μοτέρ σε μια βάση από κόντρα πλακέ πάχους 20 mm που, από τη μια μεριά στηριζόταν σε μεντεσέδες και από την άλλη έβαλα μια βίδα ώστε να τεντώνω τον ιμάντα που έδινε την κίνηση στον άξονα. Αυτή τη λύση χρησιμοποιούν όσοι έχω δει στο διαδίκτυο, γιατί είναι αλήθεια πως είναι απλή. Μου παρουσίασε όμως μια μικρή στρέβλωση των μεντεσέδων με το τέντωμα του ιμάντα, παρ' όλο που του έβαλα αρκετά μεγάλους μεντεσέδες, με αποτέλεσμα να βρίσκει λίγο ο ιμάντας στις τροχαλίες. Αφού παιδεύτηκα κάμποσο με αυτή την λύση και αφού αποτύχαινε πάντα ότι και αν έκανα, την πέταξα πέρα και έκανα μια βάση με 4 βίδες, ώστε να ελέγχεται πλήρως η θέση της. Έτσι λύθηκε το θέμα της μετάδοσης της κίνησης. Οι βίδες που στηρίζουν την βάση είναι κομμάτια ατέρμονα Μ10 περασμένες στα κάτω πλαϊνά στηρίγματα του σκελετού με τα κατάλληλα παξιμάδια και ροδέλες.

Η επάνω τροχαλία με το κουζινέτο, τον άξονα καλιμπρέ και το τύμπανο


Τον ιμάντα και την κάτω τροχαλία τα κάλυψα για την αποφυγή ατυχήματος, με ένα πλαίσιο που το βίδωσα με γωνίες στον σκελετό. Η επάνω τροχαλία καλύπτεται από το καπάκι.
Μπήκε κι ένα διακόπτης ON-OFF στη δεξιά πλευρά.
Σημαντική σημείωση. Το ξύλο που θα τριφτεί πρέπει να εισαχθεί αντίθετα από την κίνηση του τυμπάνου (διαφορετικά όπως καταλαβαίνετε θα το παίρνει και θα το πετά από την άλλη μεριά). Άρα σε ποια μεριά θα μπει το μοτέρ, δεξιά ή αριστερά όπως εισάγεται το ξύλο, εξαρτάται από την περιστροφή του. Το μοτέρ που έβαλα είναι δεξιόστροφο και γι' αυτό μπήκε στην δεξιά πλευρά.
Η κατασκευή του τυμπάνου.
Αποτελείται από δίσκους διαμέτρου 12 cm από MDF, κομμένους στην κορδέλα λίγο μεγαλύτερους - γιατί αργότερα στη διαμόρφωση τρίβονται - και κολλημένους μεταξύ τους. Καλά είναι να χρησιμοποιηθεί όσο το δυνατόν πιο χοντρό MDF ώστε να κοπούν λιγότεροι δίσκοι. Εγώ έκοψα ότι είχα, διάφορα πάχη, ώστε να μου βγει το τύμπανο περίπου 45 cm (τελικά έκοψα 24 δίσκους και βγήκε 46 cm). Αυτό το μήκος είναι αρκετό, ώστε αν θέλει κάποιος να μπορεί να βάλει ταυτόχρονα και διαφορετικής κόκκωσης γυαλόχαρτα.
Επειδή έβαλα στον άξονα 3 σφηνιάστρες, δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω εποξική για να τους κολλήσω πάνω του. Η μεταξύ τους συγκόλληση και οι σφήνες ήταν αρκετό για να μην περιστρέφεται τρελά.
Το ωραίο με αυτό το τριβείο είναι ότι, το τύμπανο του αυτοδιαμορφώνεται. Αλλά γι' αυτό παρακάτω.
Η επιφάνεια προώθησης

Πρέπει να έχει αρκετό πάχος ώστε να παραμένει πάντα επίπεδη, γιατί δέχεται μεγάλη πίεση. Χρησιμοποίησα ένα κομμάτι πάγκο κουζίνας πάχους 4 cm. Εναλλακτικά κάποιος μπορεί να κολλήσει δυο κομμάτια κόντρα πλακέ πάχους 2 cm. Απλά η πάνω επιφάνεια είναι καλό να είναι κάπως λεία για να προωθείται πιο εύκολα το ξύλο, οπότε σ' αυτήν την περίπτωση μπορεί να κολλήσει και ένα λεπτό φύλλο μελαμίνης. Η μια πλευρά στηρίχθηκε με μεντεσέδες και η άλλη έμεινε ελεύθερη να ανεβοκατεβαίνει με την βοήθεια ενός ατέρμονα Μ12, πράγμα που καθορίζει και την απόσταση από το τύμπανο. Εδώ χρειάζονται μερικές επισημάνσεις ως προς την τοποθέτηση της.
Στηρίζεται στις πάνω μπρος και πίσω πλευρές του σκελετού. Επομένως, πρέπει πρώτα να καθορισθεί το μεγαλύτερο πάχος του ξύλου που θέλετε να τρίψετε, να τοποθετήσετε πρόχειρα το τύμπανο για να έχετε την κάτω πλευρά του και ανάλογα βιδώνετε αυτές τις πλευρές. Εγώ τις βίδωσα σε τέτοιο ύψος, ώστε να μπορώ να τρίψω πάχος μέχρι 10 cm. Όσο πιο μεγάλο βέβαια είναι αυτό το ύψος, τόσο μεγαλύτερη κλίση θα παίρνει η επιφάνεια στα μικρά πάχη. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα. Ίσα ίσα που βοηθάει στην προώθηση του ξύλου.
Στην κάτω πλευρά εκεί όπου αγγίζει ο ατέρμονας, βίδωσα μια μεταλλική πλάκα. Η πλάκα αυτή πρέπει να είναι λίγο μεγάλη και να βιδωθεί σε τέτοιο σημείο ώστε, πάντα να εφάπτεται του ατέρμονα, σε οποιαδήποτε θέση και αν βρίσκεται η επιφάνεια προώθησης. Το παρακάτω σχήμα εξηγεί όλη την αρχική τοποθέτηση της πλάκας προώθησης.


Η διαμόρφωση του τυμπάνου
Το ωραίο με αυτό το τριβείο, όπως ανέφερα και παραπάνω, είναι η ικανότητα του να αυτοδιαμορφώνεται. Αφού συναρμολογήθηκε πλήρως, κόλλησα σε ένα κομμάτι κόντρα πλακέ ένα γυαλόχαρτο 60ρι, έβαλα σε κίνηση το μοτέρ και μετακινώντας μέσα-έξω το γυαλόχαρτο πάνω στην επιφάνεια προώθησης, άρχισα να τρίβω το τύμπανο σε όλο το μήκος του, μέχρις ότου εξαφανίσθηκαν τελείως τα σημάδια από την κορδέλα που είχαν οι κολλημένοι δίσκοι. Στο τέλος το έτριψα με 120ρι γυαλόχαρτο για πιο λεία επιφάνεια και ήταν έτοιμο να κολληθεί η ταινία velcro.


Η ταινία velcro και το γυαλόχαρτο
Για καιρό δεν αποφάσιζα να κάνω αυτό το τριβείο, γιατί δεν ήξερα που να βρω αυτοκόλλητη ταινία velcro. Η πιο πλατιά που βρήκα σε κατάστημα που πουλάει τέτοιου είδους πράγματα ήταν 5 cm και 1 m μήκος, καθόλου βολική γι' αυτό που ήθελα να κάνω (και πανάκριβη). Τελικά βρήκα μια πλάτους 10  cm σε ρολό, αλλά όχι αυτοκόλλητη, σε κατάστημα που πουλάει είδη ραπτικής! Ναι, τέτοιες ταινίες πουλάνε μόνο αυτά τα καταστήματα. Είχα σκοπό να την κολλήσω με κόλλα, αλλά ψάχνοντας ακόμη περισσότερο στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα κατάστημα (πάλι με είδη ραπτικής) που είχε αυτοκόλλητη velcro 10 cm. Και πάμφθηνη μια και χρειαζόμουν μόνο το αρσενικό μέρος (αρσενικό, θηλυκό πουλιούνται χωριστά). Αν και χρειαζόμουν 2 m και κάτι, παρήγγειλα 10 m για κάθε ενδεχόμενο, άσε που χρειάζεται για ένα σωρό δουλειές. Θέλει όμως ειδικό κόψιμο, όπως και το γυαλόχαρτο, που εξαρτάται από το μήκος της περιφέρειας του τυμπάνου. Το παρακάτω σχήμα δείχνει πως πρέπει να κοπούν.


Το τύμπανο με τοποθετημένο και το γυαλόχαρτο


Το κάλυμμα του τυμπάνου
Χρησιμεύει, εκτός της προστασίας και στον εγκλωβισμό και απορρόφηση των ρινισμάτων, απαραίτητη προϋπόθεση για να μη μπουκώνει το γυαλόχαρτο. Γι' αυτό στην επάνω πλευρά του τοποθέτησα μια υποδοχή για τον σωλήνα της σκούπας. Η εμπρός και πίσω πλευρά είναι από διαφανές πλέξιγκλας, για να βλέπω μέχρι το τύμπανο και με μια εγκοπή που τους έκανα μπορούν να ανεβοκατεβαίνουν, ανάλογα με το πάχος του ξύλου, ώστε να μην μένει μεγάλο κενό.


Στην πράξη
Το τριβείο αυτό μου έλυσε κυριολεκτικά τα χέρια. Το τρίψιμο ενός ξύλου γίνεται εύκολα, γρήγορα και με μεγάλη ακρίβεια. Θέλει βέβαια πολλά περάσματα για να καταλήξεις στο τελικό πάχος, έτσι όμως το ελέγχεις πλήρως. Δουλεύω με μικρές μετακινήσεις της επιφάνειας προώθησης κάθε φορά. Κάποτε που βιάστηκα και την ανασήκωσα πιο πολύ, μου ξέφυγε το ξύλο και το πέταξε πίσω. Ευτυχώς ήμουν στο πλάι και δεν με βρήκε. Θέλει προσοχή, όπως άλλωστε και κάθε μηχάνημα, όσο ακίνδυνο κι αν φαίνεται. Πάντα χρησιμοποιώ ένα κομμάτι ξύλο για την προώθηση, όταν φτάνω κοντά στο τύμπανο. Και βέβαια, το ξαναλέω, με μικρές μετακινήσεις στην επιφάνεια προώθησης.
Επειδή στην ουσία δουλεύει όπως ο ξεχονδριστήρας, μπορείτε ένα τελείως ανώμαλο ξύλο με ακανόνιστα πάχη να το κάνετε ισόπαχο. Έχω δοκιμάσει με πολύ σκληρό ξύλο (purple heart), που ήταν από 3,5 mm μέχρι 8 mm και ακανόνιστα. Μετά από πολλά περάσματα έγινε ισόπαχο 2,5 mm. Τέλειο μηχάνημα.


Εξαρτήματα για το Dremel

Το πρώτο εργαλείο που αγόρασα, όταν άρχισα να ασχολούμαι με τις οργανοκατασκευές,  ήταν το πολυεργαλείο της Dremel (αν και είχα ήδη κανένα δυο παρόμοια, αλλά δεν ήταν της προκοπής). Αυτό το εργαλειάκι είναι απίστευτο. Αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω. Μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα με αυτό και επί πλέον είναι πολύ χαμηλής επικινδυνότητας. Χρειάστηκε όμως κάποια στιγμή να αρχίσω να προσαρμόζω τα εξαρτήματα του (αν και αυτό βοήθησε περιορισμένα), ή να κατασκευάσω ειδικά εξαρτήματα για να μπορώ να κάνω τη δουλειά μου. Βλέποντας στο διαδίκτυο τα ειδικά εξαρτήματα (στο StewΜac π.χ.) ή άλλους που είχαν φτιάξει κι αυτοί κάτι παρόμοιο, έφτιαξα τρία εργαλεία που δουλεύουν θαυμάσια. Νομίζω είναι πολύ εύκολο να τα φτιάξει ο καθ' ένας, αρκεί να βρει το κατάστημα που θα προμηθευθεί τα διάφορα υλικά και προ παντός βίδες, ατέρμονες και άλλα παρόμοια.


Βάση για σκάλισμα με ακρίβεια. 
Καμιά σχέση με το γνήσιο εξάρτημα της Dremel, το οποίο δεν με βόλεψε ποτέ, αν και του έκανα διάφορες επεμβάσεις. Αυτό που έφτιαξα είναι κάτι σαν αυτό που πουλάει το StewMac και δουλεύει πράγματι με μεγάλη ακρίβεια και πολύ άνετα.

Το πρόβλημα που είχα με το Dremel ήταν πως να το στηρίξω στη βάση. Δεν είχα ιδέα τότε ούτε από κολαούζα, ούτε από φιλιέρες, τίποτε. Πλήρης άγνοια. Σκεφτόμουνα διάφορα, αλλά ένα εργαλείο πρέπει να είναι όσο πιο απλό γίνεται για να είναι ευκολόχρηστο. Τελικά κάποια στιγμή, όταν μεγάλωσαν οι απαιτήσεις μου,  άρχισα να το ψάχνω καλύτερα και κατέληξα στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Τα υλικά
Το καλύτερο υλικό γι' αυτή τη βάση είναι το διαφανές πλέξιγκλας. Σε αφήνει να βλέπεις γύρω από το σημείο που δουλεύεις και επί πλέον διαμορφώνεται εύκολα. Χρησιμοποίησα κομμάτια πάχους 10 mm επειδή πρέπει να έχουν κάποιο πάχος για να ανοιχτούν σπειρώματα, να βιδωθεί το Dremel και οι κατακόρυφοι οδηγοί (το πάχος αυτό ταιριάζει ακριβώς με το σπείρωμα του Dremel).
Ενας εύκολος τρόπος να το βρείτε είναι στα ρετάλια ενός επιγραφοποιού. Το χρησιμοποιούν κατά κόρον.
Το σπείρωμα του Dremel είναι 3/4 της ίντσας. Μπορείτε να βρείτε τέτοιο κολαούζο σε οποιοδήποτε κατάστημα πουλάει ανάλογα υλικά. Το μόνο κακό είναι ότι κοστίζει σχετικά λίγο ακριβά, γιατί πουλάνε όλη τη σειρά (είναι 3 κολαούζα μαζί διαβαθμισμένα έτσι ώστε, να μπορεί να ανοιχτεί πιο εύκολα το σπείρωμα σε μέταλο, είναι βλέπετε μεγάλη η διάμετρος). Δεν ξέρω αν συμβαίνει αυτό σε όλα τα καταστήματα, τουλάχιστον σε μένα έτσι συνέβηκε και μου κόστισαν 25 ευρώ. Βάλε και τη μανέλα άλλα τόσα, πήγε ένα πενηντάρι. Το μόνο καλό είναι ότι από κει και πέρα τα χρησιμοποίησα σε όλα τα εργαλεία που έφτιαξα για το Dremel.
Για κάθε σπείρωμα χρειάζεται να ανοιχτεί πρώτα η τρύπα του, πάντα μικρότερη από αυτήν που θέλουμε. Εγώ χρησιμοποίησα τρυπάνι 16 mm για το σπείρωμα των 3/4''. Το 18 είναι μεγάλο, 17 ή 17,5 θα ήταν ότι πρέπει αλλά δεν ξέρω αν υπάρχουν τέτοια. Πάντως ακόμη και όταν χρησιμοποίησα κράμα αλουμινίου για κάποια άλλη βάση, ανοίχτηκε άνετα το σπείρωμα στην τρύπα των 16 mm.
Μεγάλη προσοχή χρειάζεται ώστε να ανοιχτούν τρύπα και σπείρωμα κατακόρυφα. Ένας τρόπος είναι να βάλετε στο σταθερό τρυπάνι, αν έχετε, το κολαούζο και με το χέρι να στρίψετε το τσοκ και να δημιουργηθεί το σπείρωμα. Χρειάζεται όμως τσοκ 16 mm.
Οι κατακόρυφοι οδηγοί είναι κομμάτια κομμένα από ένα ατέρμονα Μ8 (8 mm), που βιδώνονται στην κάτω βάση (αφού ανοιχτούν πρώτα τα σπειρώματα) και κολλιούνται με εποξική κόλα για να είναι σταθεροί. 
Για να κανονίζω το βάθος έβαλα στην αρχή 4 πεταλούδες (Μ8), αλλά τελικά είναι πιο ευκολομεταχείριστα αυτά που έφτιαξα, παξιμάδια Μ8 κολλημένα με εποξική σε ένα κομμάτι MDF διαμέτρου 3 cm. Δεν ξέρω αν υπάρχουν έτοιμα τέτοια μεταλλικά ή πλαστικά στην αγορά, αλλά εγώ δεν βρήκα.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ στοιχείο του εργαλείου είναι το σωληνάκι διοχέτευσης αέρα για την απομάκρυνση των τριμμάτων, διαφορετικά δεν βλέπεις τίποτε την ώρα που δουλεύεις. 



Το σπιράλ σωληνάκι που χρησιμοποίησα το έκοψα από ένα άχρηστο αναπτήρα που είχα στο εργαστήρι, αγορασμένο στο δρόμο από ένα πλανόδιο με κινέζικα εργαλεία (από αυτά της μιας χρήσης). Ήταν ότι έπρεπε γι' αυτήν την δουλειά. Το σκουπάκι που βγάζει τον αέρα το είχα αγοράσει πριν από πολλά χρόνια, ούτε θυμάμαι από που, και να που ήρθε η ώρα του. Έχει ακριβώς την ιδιότητα εκτός του να ρουφά σκόνη και να φυσάει αέρα από πίσω. Πάντως και οι σκούπες κάδοι βγάζουν αέρα, απλά είναι πολύ δυνατός. Οι συστολές και οι ενδιάμεσοι διάμετροι για να πάω από τη μια στην άλλη είναι εξαρτήματα άρδευσης, εκτός το τελευταίο που είναι αλφαδολάστιχο. Όλα αυτά βέβαια εγώ τα είχα έτοιμα, δεν χρειάστηκε να τα ψάξω.
Όταν τελείωσα και έκανα την πρώτη δοκιμή χαράσσοντας ένα μικρό λογότυπο, έμεινα έκπληκτος από το αποτέλεσμα. Αυτό ήταν η αρχή για να κάνω δυο ακόμη μικρά εργαλεία για το Dremel που χρειαζόμουν. Ένα για χάραγμα κύκλων και ένα για την τοποθέτηση των πλαϊνών φιλέτων του οργάνου.


Βάση Dremel για χάραγμα κύκλων
Άπαξ και βρήκα τον τρόπο να στηρίξω το Dremel, δεν ήταν τίποτα να κατασκευάσω ξανά μια βάση, για να σκαλίζω τους κύκλους γύρω από την ηχητική οπή. Αυτή τη φορά το έκανα με ξύλα και στο τέλος, μετά την επιτυχή δοκιμή, το σχεδίασα στον υπολογιστή και το έδωσα σε ένα φίλο που έχει CNC να μου κόψει κομμάτια από πλέξιγκλας. Μέχρις στιγμής δεν το έχω συναρμολογήσει, αλλά έχω σκοπό να το κάνω στο άμεσο μέλλον. Ιδού μερικές φωτογραφίες που δείχνουν πως είναι κατασκευασμένο το εργαλείο. Νομίζω πως φαίνονται όλες οι λεπτομέρειες κατασκευής. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι, μπορεί να χαράξει διάμετρο μέχρι 2 cm. Η ακρίβεια αυτού του εργαλείου είναι καταπληκτική. 
Το εργαλείο από το πλάι. Φαίνεται ο ατέρμονας που κανονίζει με πολύ ακρίβεια τη διάμετρο του κύκλου.

Από μπροστά. Το καρφί που του έβαλα μπαίνει στο κέντρο του κύκλου που χαράσσεται

Τα κομμάτια από πλέξιγκλας για τη νέα κατασκευή κομμένα στο CNC



Βάση Dremel για τοποθέτηση των φιλέτων
Με αυτό το εργαλείο είχα πρόβλημα. Έκανα διάφορες παραλλαγές, αλλά πάντα υπήρχε το πρόβλημα της κατακορυφότητας του χαράγματος, μια και όλα οδηγούνταν με το χέρι. Να δυο παραλλαγές και η τελική σταθερή λύση που βρήκα κάπου στο διαδίκτυο και την εφάρμοσα (πάντα προσαρμόζοντας τη στα δικά μου δεδομένα).

Σ' αυτήν εδώ την παραλλαγή, το βάθος κανονίζεται στο τσοκ του Dremel και το πλάτος ξεβιδώνοντας την πεταλούδα και μετακινώντας το κάτω στέλεχος. Μη ακριβής μέθοδος

Παραλλαγή με το βάθος και το πλάτος να κανονίζονται με μεγάλη ακρίβεια. Παραμένει το πρόβλημα της κατακορυφότητας, αφού και αυτό οδηγείται με το χέρι
Η τελική σταθερή λύση. Όλα γίνονται τέλεια
Στην τελική αυτή λύση το dremel παραμένει σταθερό και μετακινείται το ηχείο που είναι τοποθετημένο πάνω σε βάση που το κρατά οριζοντιωμένο.
Αυτή τη φορά έκανα τη βάση του dremel, εκεί όπου βιδώνει, από μια πλάκα κράματος αλουμινίου (την πουλάνε με το κιλό). Στην ουσία το εργαλείο αποτελείται από ένα κουτί που έχει δεξιά και αριστερά δυο οδηγούς για συρτάρια κουζίνας. Η ιδιαιτερότητα είναι ότι, η βάση του dremel μπαίνει και βγαίνει συρταρωτά, πράγμα που βοηθάει πολύ. Επίσης, μπορεί να φτιαχτεί βάση για να μπαίνει κουρευτικό περιθωρίων γι' αυτήν την εργασία.
Επειδή βάση και δράπανο έχουν κάποιο βάρος, τοποθέτησα μια τροχαλία και κρέμασα αντίβαρο τέτοιο ώστε, να ακουμπά ελαφρά με λίγη πίεση επάνω στο καπάκι.
 Αυτή η βάση χρειάζεται να πιαστεί πάνω στον πάγκο για να είναι σταθερή. Εγώ τη στηρίζω με 2 βίδες, όπως βλέπετε στη φωτογραφία.
Η βάση του dremel φαίνεται πως είναι κατασκευασμένη στις παρακάτω φωτογραφίες.

Το άσπρο που φαίνεται είναι κομμάτι PVC και έχει διαμορφωθεί σε καμπύλη επιφάνεια, λόγω του ότι το καπάκι έχει τη καμπυλότητα των καμαριών, άρα σηκώνεται από το πλάι. Επίσης ξεπερνά το πρόβλημα της φιγούρας που εξέχει πάνω από το καπάκι, αφού εγώ πάντα την κολλώ πριν κολλήσω το καπάκι. Στην ουσία πατάει μια ελάχιστη επιφάνεια της βάσης πάνω στο καπάκι όταν χαράσσει. Μερικά μόνο χιλιοστά δίπλα στο κοπτικό. Η κατασκευή ρουλεμάν-γωνία-ατέρμονας εξασφαλίζει τον ακριβή προσδιορισμό του πλάτους χαράγματος. Να σημειώσω μόνο πως, η γωνία είναι μια κοινή, απ' αυτές που χρησιμοποιούν οι επιπλοποιοί, αλλά έφτιαξα σπειρώματα με ένα κολαούζο Μ6 στις τρύπες που έχει.
Η βάση στήριξης του ηχείου
Χρησιμεύει στην ακριβή τοποθέτηση του ηχείου κάτω από το dremel. 


Είναι απλή στην κατασκευή της. Προσοχή χρειάζεται ώστε το καπάκι να είναι οριζοντιωμένο. Σε όργανα όπως η κιθάρα και το πλακέ μαντολίνο δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί ελέγχεται η κατακορύφωση των πλαϊνών πλευρών. Σε ένα όργανο όπως το μπουζούκι, είναι αλήθεια πως δεν έχω ιδέα ακόμη πως θα εξασφαλίσω τη σωστή του τοποθέτηση, γιατί απλά δεν το έχω δοκιμάσει. Πιστεύω κάτι να σκεφτώ. Προς το παρόν δεν έχω προβληματιστεί ακόμη.


Παχύμετρο
 Στην αρχή είχα φτιάξει στα γρήγορα μια κατασκευή με ηλεκτρονικό παχύμετρο για να μετρώ το πάχος των καπακιών. Δεν ήταν όμως ούτε αρκετά αξιόπιστο, αλλά ούτε και εύχρηστο. Ετσι αποφάσισα να φτιάξω ένα, παρόμοιο με εκείνα της αγοράς. Κόστος: 20-30 ευρώ ανάλογα με το ρολόι γράφτη.
Ιδού το πρώτο αποτέλεσμα:
Και αφού έμαθα το κόλπο έφτιαξα κι ένα δεύτερο. Μετράνε άνετα μέχρι και διαστάσεις κιθάρας (μισό-μισό καπάκι).


Σύστημα για κολλήματα (καμάρια, πλάτη, καπάκι κ.α.)

Κόλλημα καμαριών σε πλάτη κιθάρας

Η βάση με το γυαλόχαρτο έχει τη καμπυλότητα της πλάτης. Η κατασκευή της βάσης αυτής ήταν μια δύσκολη και χρονοβόρα υπόθεση. Τα κατακόρυφα στοιχεία που πιέζουν είναι κατασκευασμένα από εξαρτήματα σωλήνων άρδευσης, σωλήνες ηλεκτρολόγου Φ16 και ξύλο (καβίλιες Φ12). Σε καθ' ένα τοποθετήθηκε εσωτερικά ένα κομμάτι ελατήριο Μ12 για να ασκεί τη κατάλληλη πίεση. Πραγματικά με αυτό το σύστημα οι κολλήσεις είναι εύκολες. Στη φωτογραφία φαίνονται και μερικά ξύλινα sticks για συμπλήρωμα (ήταν τα πρώτα με τα οποία δοκίμασα το σύστημα).

 

3 σχόλια:

  1. πολυ καλη δουλεια ηθελα να ρωτησω κατι.ολα καλα και η ταινεια velcro βρεθηκε το γυαλοχαρτο που το βρηκεσ η με ποιο τροπο το εβαλεσ στην velcro?ευχαριστω θα βοηθουσε πολυ αν απαντουσεσ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το γυαλόχαρτο είναι αυτό με το χνούδι στη πίσω μεριά, που πιάνει πάνω στη velcro. Το πουλάνε ρολό σε όλα τα καταστήματα με χρώματα, σε αυτά με είδη κιγκαλερίας, γενικά είναι εύκολο να το βρεις.

      Διαγραφή